De Zoepkas kon geopend worden. De Stamleden en de PlusScouts kregen een uitnodiging om het heugelijke feit dat de Zoepkas weer geopend werd bij te wonen,maar er is wel een code nodig om de Zoepkas te openen, en die moest deze avond gevonden worden.

De zaal was sfeervol aangekleed. In het midden stond een bierton die diende als Rad van avontuur. Daarop stonden opdrachten. Er was ook ‘iets’ groots op de muur gemaakt. Het ging beginnen:

Voor elke deelnemer hing er in de Slek een kaartje met een code die gekoppeld was aan de voor en achternaam. Op de achterzijde stond een code die aangaf in welke van de vier subgroepen je was. Nou, dat wisselde nogal in het begin van samenstelling. Uiteindelijk bestond de blauwe groep uit: Marjo, Peter, Guy en Luc; groep geel uit Redo, Chiara, Roeland; rood uit Claudia, Annika, Nicole; en blauw tenslotte uit Kim, Raymond, Martijn en Rebo. De kaartje gingen in de pot.

Een naam werd uit de glazen pot getrokken en deze persoon mocht aan het rad draaien. Waar het rad stil stond waren de opdrachten. De persoon/groepje die mocht draaien kozen uit twee opdrachten welke ze zelf wilde spelen en welke de anderen speelden. De kleur bepaalde wie de tegenstander was. Hiermee werden knikkers verdiend.

Ze was er bijvoorbeeld stapelen. Of een toneelspelopdracht waar de sociale controle aan bod kwam die nodig is bij het hebben van een Zoepkas. Er was ook een memoriespel met allerlei zaken die iets met de Zoepkas te maken hebben.

Drinken hoort natuurlijk bij een Zoepkas. Lege blikje horen in de vuilnisbak. En de handelingen om iets te drinken te pakken in de juiste volgorde leggen. Als men een opdracht gekregen had bestond deze uit enkele dominostenen. Door in de juiste volgorde op te hangen, richting een kruis, kon met een pot krijgen met wel erg veel knikkers.

Zoepe en Vrete ligt kort bij elkaar. Voor eten werd deze avond goed gezorgd.

Na de spelen ging iedereen om het bord staan. Om de beurt mocht men naar boven om vanaf de bovenkant de knikkers op de baan leggen. Over de baan rolde de knikkers baan om tot slot over het grote bord met spijkers uiteindelijk in een een blikje te vallen.

Nadat de knikkers in het blik waren gevallen schoof deze bij het nodige gewicht van de knikkers naar beneden. Hiermee werd een deel van de code zichtbaar die nodig was om de Zoekpas te openen. Omdat dit een openbare website is en dat niet geldt voor de Zoepkascode, is de code met groen onleesbaar gemaakt. Er rolde meer knikkers over de baan, het ene na het andere deel van de code werd zichtbaar.

En zo werd de code van de Zoepkas ontcijfert. Alvorens de Zoepkas werkelijk werd geopend werden de gebruiksregels verteld. Eerst aftekenen op het klepje voor de consumptie en dan pas pakken. Geregeld wordt per mail kenbaar gemaakt hoeveel je betaalt en als iedereen dan betaald heeft kan er nieuwe drank gekocht worden.

Het grote moment brak aan. De code werd ingetoetst en de Zoepkas ging open. Gretig nam iedereen een drankje uit de Zoepkas. De opener werd gedemonstreerd en ja, toen kon er ‘gezopen’ worden. Maar onze groep kennende geschiedt dit wel op ordentelijke wijze! En hiermee kwam er een einde aan de avond waar Robby voor het eten zorgde en die Gererd en Wouter speltechnische weer helemaal geweldig hadden bedacht en uitgevoerd. Laten we zeggen:

Proost op de organisatie van deze avond. Het was erg geslaagd.