Op een vrolijke, maar koude novemberochtend kwamen de minions bijeen. Ze hadden gehoord dat de Shanti’s een moeder-dochter weekend hadden. Daar wilden ze graag bij zijn!

In hun warme grot bedachten zij wat ze gingen doen. Bob zei: “banana, bananana!!” Met zijn grote ronde oog keek hij verlekkerd naar de grootste banaan die in de grot ophing. Hierop moest hij door de grotere minions aangesproken worden: “Nee, nu was het nog geen tijd om bananen te eten”. Eerst hadden zij een belangrijke opdracht om te volbrengen. Zij gingen samen met de shanti’s levensgrote minions maken. Dat was een grote uitdaging! Zouden zij die levensgrote minions wel kunnen maken? Maar… de shanti’s waren razend enthousiast en met de hulp van de mamma’s waren de levensgrote minions binnen mum van tijd klaar. En och… wat waren ze trots op hun zelfgemaakte minions!

Uiteraard hadden de minions, de shanti’s en de mamma’s razende honger gekregen van deze moeilijke klus. Daarom werd er snel een buffet tevoorschijn getoverd. Smakelijk eten shanti’s, minions en mamma’s!! Mmmmm…

In de middag had Kevin grootse plannen. Hij wilde op zoek naar een nieuwe slechterik “voor de minions”. Daarom riep hij alle stoere shanti’s en stoere mamma’s bijeen. Hij ging op wereldreis!! Hij vertelde geanimeerd over het monster van Lochness, de Eifeltoren van Parijs en de piramides in Egypte. Zelfs Bart en Wesley wist hij te overtuigen van zijn grootse plannen. Om de shanti’s en de mamma’s een eindje op weg te helpen heeft hij de auto’s van Bart en Wesley geleend. Snel bracht hij de shanti’s naar een winkel die leek op een “HELE GROTE BANAAN”. Dit moet wel goed zijn, dacht hij. Hij wenste de shanti’s en hun mamma’s succes. Onderweg moesten de shanti’s en de mamma’s vele hindernissen overtreffen. Dapper en heldhaftig wisten ze zich staande te houden. Niets was hun te gek: of het nu een val was van de verschrikkelijke ikke of dat het een afleidingsmanoeuvre was van superschurk Scarlett Overkill…. Ze kwamen er door heen.

Uitgehongerd en vermoeid kwamen de minions, shanti’s en mamma’s in de grote stad aan. Snel deden ze hun bemodderde schoenen uit en kropen aan tafel. Er werd een exclusief buitenlands gerecht geserveerd met kroepoek. Daarnaast waren er zure uitjes en augurken. Een van de kleine minions had nog nooit een augurk gegeten. Met kleine minihapjes at hij de augurk. En wat bleek… Hij vond m best lekker!

Vervolgens gingen de grotere minions afwassen en de kleinere minions deden met de shanti’s een levensecht ganzenbord. Dat was moeilijk! Na het afwassen en het spel kroop iedereen lekker dicht bij het kampvuur. Bob nam het voortouw met het zingen en Kaa speelde gitaar. Ondertussen werden er natuurlijk minion-marshmellows geroosterd. Stuart kwam met een heel leuk idee. Hij had gehoord van een film, waarin de minions speelden. Snel gingen ze naar de bioscoop en zagen aldaar de minions op een groot scherm. Ze waren heel erg onder de indruk! Stuart vond ook voornamelijk dat hij zelf goed geacteerd had. Ondertussen waren de oogjes van de shanti’s heel klein geworden. Daarom gingen ze rustig in hun slaapzakjes liggen en vielen heel snel in slaap. Slaap lekker iedereen…

In de ochtend was Kevin het eerste wakker. Hij had een plannetje. “Als ik nou eens roerei maak met spek, dan kunnen we dit dadelijk lekker opeten.” Zo gezegd, zo gedaan. Hij ging aan de slag met de koekenpan en 5 dozijn eieren. In korte tijd werden de shanti’s en de mamma’s wakker. Ze hadden het ontbijtje al geroken. Na het ontbijtje werd het tijd voor de laatste beproeving. De minions wilden graag zien hoe goed de mamma’s en de shanti’s kunnen samenwerken. De mamma’s kregen een blinddoek om en de minionshanti’s zorgden ervoor dat de mamma’s goed door de opdrachten heen kwamen. Er werden balspellen gedaan, er werd gekegeld en er werd een heuse doolhof afgelegd. Dit allemaal om het teamwork tussen de shanti’s en de mamma’s op de proef te stellen. Ze volbrachten de opdrachten met veel glamour. Als laatste beproeving werden de minionshanti’s en de minionmamma’s van elkaar gescheiden. In het donker moesten de minionshanti’s hun mamma terug vinden. Dit zorgde voor veel zoek en speurwerk. Uiteindelijk lukte het iedere shanti-minion om hun mamma terug te vinden. Gelukkig maar!

Ondertussen waren de pappa’s al gearriveerd om de mamma’s en de shanti’s op te halen. De minions zwaaiden iedereen enthousiast uit. Bob zei: “Banana, bananna!!” “Ja hoor Bob, nu mag je lekker een banaan eten”. Moe maar voldaan plukte Bob zijn banaan en at hem lekker op.

EINDE

{myFlickr}feed=photoset, photoset_id=72157662172543735{/myFlickr}